AMH. «ΕΛΛΑΔΑ

«ΕΛΛΑΔΑ

 
Είχα πολύ περισσότερα από ό, τι μπορείτε,
αλλά εγώ δεν αγαπώ?
Είχα πολλά αντικείμενα, πολλά πράγματα
με την οποία να παρηγορήσει μου
η μοναξιά σε υψηλό κενό
του απροσάρμοστος αγόρι και ήπια.

Δεν είχε εκείνη, και ακόμη
δεν αγαπούσε?
Ήμουν χαρούμενος, μεταξύ των τριαντάφυλλων
και οι ίριδες της Φλωρεντίας
κήπο μου, οι λευκοί τοίχοι
χωρίς κουκούτσι φρέσκα, ζεστά
πρώτες ημέρες του νότου,
«Εδώ Θεσσαλονίκη, ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΣ
Σταθμός Μακεδονία ».

Τώρα ακόμη Είμαι στέλνει σε έκσταση,
γυναίκα μου, και υπέροχη γεύση,
γυρίζει γύρω και μου δίνει
Γαία, η πίσω.
Μπορείτε γέλασε για την ασθένειά μου
τραγούδια και τα γλυκά μου
από θηλυπρεπής τρόπους μου.

Έχω ονειρευτεί για τόσα πολλά χρόνια
αδύνατο αγαπά, αλλά είναι
αλλάξει προς το καλύτερο, ακόμη και
αν μου συμπεριφέρεται
κατά έναν περίεργο τρόπο, λατρεύω
αλλά δεν το δείχνουν, εγώ κατάσκοπος
ενώ εγώ γδύνομαι, και η άλλη
Σάββατο γελούσε μαζί μου στο "
αγκαλιάσει.

Θα είναι μια κακή παράφρονα,
'Εχω πάντα πιστεύεται ότι είναι
ο πιο έξυπνος, ο πιο πονηρός,
've σπασμένα γυαλιά ακριβά
το κορίτσι, θα ήταν απλά
ένας ζηλιάρης, ένα πρόσωπο
περιφρονείται, γέλασε μαζί μου,
στη συνέντευξη.

Η συνέντευξη παραισθήσεις
Άγιος Αμβρόσιος πολλά
χρόνια, μακριά από το ιερό
και ηλίθια πόλη του,
όπου κρυβόταν ευτυχισμένο
ανόητο σας τρώνε
λωτού.

Εκείνο το πρωί που μου συνέταξε
ακόμη και ένα χέρι να χαϊδεύει
και σφίξτε?
Σήμερα τρέχω ελεύθερη και ευτυχισμένη καιρό
στους δρόμους της Αθήνας, με την
έχει μακρά κοράκι μαύροι μαλλιά
και μεταξένια.

Ποια ήταν μπούκλες σας.


  Παπαστράτος 1974

  (Camillo Catellani, 28 Σεπτεμβρίου, 2014 Απογευματινή)